Dzisiaj będzie opowieść o zamierzchłej przeszłości. Kiedy byłam mała, a później już całkiem spora, to co roku jeździłyśmy z moją siostrą na wakacje w to samo egzotyczne miejsce, czyli do Babci. Do tej pory jest to jeden z najwspanialszych kurortów,… Continue Reading
Pech chciał, że ten, który był najlepszym materiałem na naczelnego bohatera, niepotrzebnie tylko utrudniał sprawę. A przecież mogło być tak pięknie. Mogli go obwozić po wioskach i miastach na prawach powiatu. Przecinałby wstęgi, odsłaniał pomniki, a jak trzeba, to i… Continue Reading
Krakowskie Targi Książki rozochociły mnie do tego stopnia, że zapragnęłam chodzić na wieczory autorskie. Nigdy tego nie robiłam, ale oczytane Bibliotekary z naszego Tajnego Klubu okazały się na tyle wyrozumiałe, że przyklasnęły tej decyzji. Obiecały szwendać się od spotkania do… Continue Reading
Życie nauczyciela nie jest usłane różami. Jak nie urok, to Syzyfowe prace albo Latarnik. Nie bójcie się – ja też do tej pory nie wiem, czy Syzyfem był zaborca, czy polscy uczniowie. I jeśli mam być szczera, lata mi to… Continue Reading
„Takie to i ja mógłbym napisać. Takie, to ja w gimnazjum pisałem.” – powiedział mój chłopak, kiedy pierwszy raz usłyszał wiersze Zuzanny Ginczanki. I chociaż na efekty jego twórczości czekam ze zniecierpliwieniem , to jak dotąd na darmo.
Dawno, dawno temu, tam gdzie dziś zaczyna się Mordor – na rogu Puławskiej i Domaniewskiej – kiedyś kończyła się Warszawa. I była wieś i pole. A mieszkał tam Jan Kaplica.