Maria Curie. Światło w ciemności. Anja Cetti Andersen, Anna Błaszczyk , Frances Andreasen Østerfelt

„Maria Skłodowska-Curie. Światło w ciemności”, czyli dziewczyny o dziewczynie. To miał być porywający wpis o tym, jak ważne jest, żeby kobiety wsiadały na traktory, a co jeszcze ważniejsze: zdobywały wykształcenie. Dlatego też – skoro światopoglądową część mamy za sobą –… Continue Reading

Biały ptak. R. J. Palacio.

“Biały ptak” R.J. Palacio – no nie ukrywam, że jakoś mi się do tej pory nie napisało Wam o tej powieści graficznej. Co nie znaczy, że nie powinnam, bo im więcej osób o niej się dowie, tym lepiej. Książka przyszła… Continue Reading

Porozmawiajmy o czymś przyjemniejszym. Roz Chast.

Bette Davis miała na swojej kanapie poduszkę z napisem „Old age is not for sissies”, co w wolnym tłumaczeniu brzmiałoby „Starość nie jest dla mięczaków”. A kobieta wiedziała, co mówi. Zmarła w wieku 81 lat. Miała troje dzieci, czterech mężów… Continue Reading

Tamara Łempicka. Virginie Greiner, Daphné Collignon.

Nie wiem, czy zauważyliście, ale od jakiegoś miesiąca mamy lata dwudzieste. Na plus w porównaniu z poprzednim stuleciem można zdecydowanie policzyć zaopatrzenie gabinetów dentystycznych. Na minus reality show i dawno już przedawkowane przez wszystkich Internety. Niektórzy próbują doszukiwać się analogii.… Continue Reading

Kafka. David Zane Mairowitz, Robert Crumb.

Nie wiem, czy też tak macie, ale ja nie umiem łączyć czynności czytania z pisaniem. Dajcie koniecznie znać w komentarzach, jak jest u Was. Notek ostatnio mało, ale są za to przeczytane książki z początku stycznia, o których do tej… Continue Reading

Audubon. Na skrzydłach świata. Jérémie Royer, Fabien Grolleau.

Tak właśnie mam z bohaterami literackimi. Elizabeth Bennet, Anna Arkadiewna czy Shirley – miłość na zawsze i od pierwszego wejrzenia, chociaż platoniczna. A na przykład hrabia Wroński czy utrapieńczy, ponury Heathcliff – niechęć, ale pomieszana z fascynacją ich losami. Aż… Continue Reading

Artemizja. Nathalie Ferlut, Tamia Baudouin.

W obrazach religijnych Caravaggia wyczuwa się rzeczywisty dramat: naprawdę powodowały u widza wstrząs. Tak o dziełach barokowego mistrza napisał Michael Levey w Od Giotta do Cézanne’a. Zarys historii malarstwa zachodnioeuropejskiego. Równie silna dramaturgia wiąże się z życiem i twórczością naśladowców… Continue Reading