„Opowiadam wam o tym, bo bardzo ważne jest, aby zrozumieć, że nienawiść może dojść do punktu, w którym człowiek nie czuje wstydu za swoje czyny.” mówi pod koniec powieści „Zadanie domowe” jeden z jej bohaterów. Czasami to, co widzimy dookoła, skłania nas do dodania do jego wypowiedzi jednego krótkiego słowa: „łatwo”. „Nienawiść łatwo może dojść do punktu…” Dlatego czułam potrzebę sięgnięcia po tę książkę i przedstawienia jej Wam.
Zadanie domowe: bądź nazistą.
Profesor historii, John Bartley jest jednym z najbardziej lubianych nauczycieli w Riviere High School. Pewnego dnia zadaje uczniom zadanie domowe, jakim jest odtworzenie konferencji w Wannsee, a więc momentu, w którym zapadła decyzja o eksterminacji europejskich Żydów. Odrobieniu kontrowersyjnej pracy domowej sprzeciwia się jedynie para uczniów – Logan i Cade. Treść zadania, jak i reakcja tych dwojga poruszy opinię publiczną w całym kraju. Tyle o fabule; w dodatku wzorowanej na prawdziwych wydarzeniach.
Buntownicy nie bez powodu.
Choć „Zadanie domowe” jest młodzieżówką, to dosyć dużo wymaga od czytelnika. Z jednej strony każe się zmierzyć z faktem, że niewielu ludzi jest w stanie sprzeciwić się władzy i autorytetom. To postawa tak trudna, że w większości przypadków niemożliwa. Z drugiej strony właśnie do tego zachęca „Zadanie domowe”. Powieść Lizy Wiemer ma piękną fabułę, ale w dużej części jest manifestem. Jej najważniejszymi postulatami jest konieczność zdecydowanego i otwartego sprzeciwu wobec krzywdy; niezależnie od jakichkolwiek okoliczności. Niezależnie od tego, co możemy sami stracić, pokrzywdzonemu zawsze należy udzielić pomocy. Powinniśmy zgłaszać ten sprzeciw, nie pozwalając nienawiści urosnąć.
Kryształowi nastolatkowie.
Książka ma drobne potknięcia stylistyczne. Nie sądzę, żeby jakikolwiek współczesny nastolatek używał słowa „odzienie”. Być może to wyłącznie kwestia tłumaczenia. Jednak podobną zależność widać w sposobie kształtowania bohaterów. Logan i Cade byli dla mnie trochę za idealni, ale to pewnie dlatego, że sama jestem potworem bez duszy.?
Zadanie domowe: postępuj słusznie.
„Zadanie domowe” Lizy Wiemer jest wymownym i współcześnie bardzo potrzebnym głosem przeciwko faszyzmowi. Wiążąca się z nim nienawiść jest trochę jak żywioł ognia. Ludzie pochopnie ją rozniecają, a po chwili trawi wszystko w nieopanowany sposób. Powieść Lizy Wiemer zdecydowanie powinna być książką czytaną i to czytaną w szkołach zamiast przestarzałych bzdetów. Dzieciaki, nawet te w trzeciej dekadzie XXI wieku są idealistami, a „Zadanie domowe” zdecydowanie zachęca ich, żeby bronili swojego zdania i nie bali buntować się w słusznej sprawie.
Chyba najlepszym, kolejnym poleceniem będzie zachywcająca powieść graficzna „Dziennik Anne Frank”. To rysunkowa interpretacja jednej z moich ulubionych książek. Dorównała oryginałowi – zajrzyjcie koniecznie, żeby obejrzeć rysunki.❤
